Een goed boek triggert...

een goed boek

Het begint bij een goed boek. Een wereld waarin je je kunt verplaatsen, een verhaal dat je grijpt en je meeneemt. Boeken boeien, ze vormen een schat aan verhalen en woorden. Het is een wereld die je kunt bezitten, en op een plankje kunt bewaren en er langslopend van kunt genieten.

Waarom deze verzameling? Het zijn duidelijk hebbedingen. We waren in Colorado en we zochten daar een lokale boekwinkel. De aan te schieten bewoners en werkers weten het niet, maar uiteindelijk vonden we de boekwinkel. Stripboeken zijn favoriet, dat wil zeggen de meer literaire, of uitzonderlijk specifieke. Van Gaiman bekende uitgaven als 'The Sandman' lang in huis. Er was niet veel, maar toch een aardige handvol gevonden.

de gedachte die blijft hangen

Boeken bewaar je. ze krijgen een plek in je boekenkast. Langs de boekenkast lopend of in gedachten verzonken hoor ik als het ware hun verhaal. Je raakt ze even aan, haalt een boekwerkje schijnbaar gedachtenloos even los van de anderen, legt het weer terug. Dan een andere, dezelfde handeling. Je blijft even plakken en het brengt je gedachten naar het verhaal en de lading, een bepaald fragment dat je heeft geboeid en best nog een keer wilt lezen of nagaan. In ieder geval wilt bewaren om zo treuzelend en niet precies wetend wat je zoekt, een inspiratie, een idee mee te nemen naar waar je mee bezig was.
Een boekwinkel binnenlopen is een feest. vooral als je al die werkjes die je al lang wilde hebben kunt aanschaffen. Soms het hele maandinkomen in 1 keer weg. Een bibliotheek is een must. We hadden bedacht dat het gratis pasje voor studerende dochter ons heel goed kon dienen. We hadden een systeem bedacht die het mogelijk maakte om 16 boeken te lenen per keer. Wat een rijkdom. Door de veelheid en gewoonte bleken er steeds meer boeken niet op tijd terug te keren. De steeds hoger wordende boeten wogen niet altijd op tegen de leeshonger. Ook het gratis pasje was natuurlijk onzin, het zat meer in de gedachte dat je zoveel gratis voor jou kon hebben. Nog steeds dus last van verzamelwoede maar nu voor de hele speciale werkjes. Van een collega vriend kreeg ik door zijn verhuizing 2-3m3 boeken. ze liggen mooi in dozen opgestapeld - ik ga er de zomer een kunstinstallatie buiten van bouwen. Alles al eerst doorgenomen natuurlijk zodat ik er zeker van ben dat ik ze in ieder geval allemaal gelezen heb. Mijn aardige buurman voorziet me van tijd tot tijd van ebooks fantasy lectuur series. Ik ben vast bang dat ik te kort kom.

Trigger 

'Trigger warning' - nieuwste korte verhalen boek van Neil Gaiman. Hij staat uitvoerig stil bij de titel. 'Trigger warning is a phrase at the beginning of various posts, articles, or blogs. Its purpose is to warn weak minded people who are easily offended that they might find what is being posted offensive and or causing them to overreact.' Prachtig boek, veel zeer fijne korte verhalen met een Gaiman eigene poȅtische donkere kant wereld. Het is ook nog door de 1e editie gesigneerd exemplaar.

Sculptor 

Ja, als mijn held Neil Gaiman zegt dat het 'best graphic novel I've read in years' is dan ben je al verkocht. De tekeningen wat teveel in het zelfde ritme. Maar tegelijk wel heel mooi uitgevoerd in blauw zwart. Het gegeven is kunstzinnig: de existentiele drijfveer van een kunstenaar die zijn ziel verkoopt om te kunnen beeldhouwen. Heel goed werk en heel veel inspiratie voor een theatervoorstelling.

vouwYoda

Ik ben een Yoda fan.
'Origami Yoda' boekje is een uniek boekje. Een beetje vergelijkbaar met 'Het leven van een loser' serie. (Diary of a Wimpy Kid is de oorspronkelijke titel). Vanuit deze serie maakte ik eerder in 2013 met studenten een theater voorstelling voor de laatste klassen basisschool Parcival jan.2013. Ook 'Origami Yoda' scoort hiervoor hoog: er zijn tekeningen door het verhaal heen die veel meedragen en verwijzingen naar
Yoda en 'the force' zijn sterk, het is in een soort beleving van vroeg puberleeftijd geschreven: het erbij horen, jongens en meisjes. De dagboekachtige verhaaltjes zijn echt leuk. De hoofdfiguur is feitelijk de origami yoda als mislukte vingerpop van 1 van de losers.

Papier vouwen, object/poptheater,  droombeelden als Yoda en 'the force', en tekeningen en dagboekframenten als ingang voor een theater voorstelling waarin de aantrekkingskracht tussen jongens en meisjes centraal staat. Zo is feitelijk ook 'Het leven van een loser ontstaan': vanuit het boek als inspiratie werden eigen situaties op school, thuis en de vriendschap gemaakt en er werden papierkartonnen afbeeldingen gecreȅerd tijdens de voorstelling als sjabloon achtige figuren die verwijzen naar de gespeelde personages.

De strip  - of liever Graphic Novel, geeft als ingang veel mee.  Beweging-fysiek theater, vergroting, beeldende vormen, ze stijgen uit boven alleen een verhaal als leiddraad en geven een meer poȅtische werkelijkheid weer. Ook voor compositie voor beeld en dynamiek krijg je algauw materiaal  en ingang mee om verder mee te werken: vorm en inhoud komen zo vanuit verschillende perspectieven mooi samen.

In januari 2015 speelde 'Paars Zand - het meisje dat verdwaalt in haar tekening' voor basisschool Jan Ligthart Arnhem en in Rozet bibliotheek, kunstbedrijf.
Ook deze theatervoorstelling vertrok vanuit een boek: 'Julia's reis'. Ook hier werden eigen teksten en beeldende vormen en stripachtige personages ingezet. het leitmotief om vanuit een tekening alles tot leven te roepen en in gang te zetten werd telkens vanuit een ander perspectief tot leven geroepen.
'Waar ik ben, is thuis' is gemaakt nav. De voorstelling is geinspireerd door het boek van Evelien Pullens: 'waar ik woon is het thuis", Joke van Leeuwen: 'Kweenie' en Sjoerd Kuyper - 'Robin & God.
WAAR IK BEN IS THUIS - kindervoorstelling, gespeeld op Parcival school jan.2012.

De raaf - 

Lou Reed schreef een dankwoord aan Robert Wilson, de regisseur van het originele stuk, De Raaf is een bewerking van Poe teksten-gedicht en vertaald door Thé Lau/ 'Poe was de eerste' zegt Lou in de inleiding, 'de gave om er zo'n kort lijntje naar de planeet van de angst op na te houden.... en in fictie en poezie te vertalen'. En met Lorenzo Mattotti's tekeningen werd het 'een huwelijk van woord en beeld.' Ik heb het hierbij opgenomen omdat al die mensen mijn helden zijn. Maar het boek was hier al, op een speciale plank.  Het boek en het gedicht hier opgenomen deed me weer denken aan 'Paars Zand, het meisje dat verdwaalt in haar tekening'. Daar speelde ook een raaf in mee.

"De raaf zat link naar mij te loeren, zonder 1 veer te verroeren,
In mezelf zat ik te morren en mijn blik viel somber neer
'Andere vrienden zijn gevlogen, in stilte zijn zij weggetogen, met hen
mijn hoop van weleer
Zoals jij voor morgen weg zal vliegen' -
Maar de vogel sprak: 'Nooit, Meer.' "