Pause - Weight - Resistance - Hesitation - Surprise:
Het is een mime mantra. Volgens Thomas Leabhart bleef Etienne Decroux dit nadrukkelijk zeggen in zijn lessen mime corporel. De pause moet niet worden gezien als loslaten,
Geen beweging zonder stop:
Wat pause wordt genoemd is een stop - inhouden van een beweging, freeze tijdens de beweging in ontwikkeling, m.a.w. de spanning moet behouden blijven! Voor degenen die de view points vanuit mime kennen hebben we het dan over het stop motion principe: geen beweging zonder stop en andersom. Ik pas stop motion als zeer elementair toe in de mime les methodiek om in het hier en nu te kunnen acteren met je fysiek. Er zijn talloze variaties zoals verschillende snelheden lopen, vallen-opstaan, in een stroom vertellen met eigen stem, met fluisteren en zingen, met een explosie vertrekken, met slowmotion ea.
Het gewicht laten zien en daarbij ook de tegenkracht is vanzelfsprekend voor ieder die wel eens mime acteren heeft gezien. In pantomime zit het nadrukkelijk illustratief: je laat door de tegenkracht de zwaarte van bijvoorbeeld een denkbeeldige koffer die je optilt, zien. Ook bij moderne dans kom je dit principe tegen in bijvoorbeeld de Martha Graham contraction techniek.
Change Plane - Change Level:
nadrukkelijk toe te passen om zo alle interessante variaties op te zoeken en te laten zien. Plane is de verandering in het vlak: draaien dus! helemaal of in geisoleerde delen van het lijf.
Change Level is het niveau omhoog of naar beneden: er zijn verschillende niveaus op de grond, op de knieen, helemaal plat, en verschillende niveaus vanaf de voeten met gebogen knieen.
Natuurlijk zijn hier dan nog niet de mogelijke veranderingen in lateraal vlak en in de diepte benoemd: ook hier kun je de variaties opzoeken en laten zien: naar voren, naar achteren, opzij.
'Sometimes people start with a story and they make a movement to fit the story. But I do the opposite: I make a story to fit the movement'
Thomas Leabhart told us those words came from his teacher Etienne Decroux (workshop Zoom July 16 Pacific time 9.00hours from California USA). To illustrate the statement he did the triple designs with buste and ending with the tour Eiffel: Right - right - forward and tour Eiffel forward, or left right forward and tour Eiffel forward. Putting a story to it, you are surprised to find for example a small dog there on the floor. Of course those triple disigns can go backward as well: left-left-backward and tour Eiffel backward. When you put a story to that design it looks like you do a mediation-thought as you focus and line of the triple design is upwards.
Mimetheater - mime corporel/corporeal mime
of abstract mimetheater, vergelijk ik vaak met associatief denken - het publiek maakt zijn eigen verhaal en ziet er heel veel verhalen in. Oudere mensen plakken er verhalen van de oorlog op en jongere generaties zien er heel concreet dichtbij verhalen in van aantrekken en afstoten en drama soaps van televisie. je kunt ook denken aan De Stijl: Theo van Doesburg schilderde eerst een koe in het weiland realistisch en begon van daaruit studies te maken: eerst werd het kubisme met allemaal kleur vlakken en lijnen en daarna werd het zijn - De Stijl (of ook wel Bauhaus kunst) met alleen nog lijnen. De koe in het weiland is niet meer te herkennen, maar als je er een verhaal bij zoekt, dan is ie er weer.
Teun is op visite
en hij maakt na ons potje schaak, een beeld van klei. Matthias is er ook maar even naar de winkel met Emmy. Hun kleinere 2 ling zussen Anne Linde en Vera Mara werken ook aan tafel met klei. Er ligt allerlei gereedschap voor op tafel, snij draad, klei plamuurmessen van hout, spatels en een grote chamotte klei brood. Teun is klaar: hij heeft een olifant gemaakt zegt ie, en begint over zijn creatie te lachen terwijl ie het zegt. Realistisch is de olifant niet, maar ik vind 'em best heel goed gelukt. Een titel erbij zetten helpt om de associatie over het beeld - betekenis richting te geven. Je verzint een verhaal bij het beeld, niet andersom. We luisteren naar muziek, de muziekcompositie van Breekbaar mime+danstheater waarvoor ik alle composities maakte in beweging. We horen achtereenvolgens 3 portretten in geluidseffecten van voetstappen, ritssluitingen, brekende takjes, glaswrijven, piepjes, ademhalingen, scheurgeluiden, krakende planken, fluittonen, vogelgeluiden van kraaien en merels, wind, schuurgeluiden, uitroepen, neerzet en valgeluiden, en meer. Wat kwam eerst de geluidscomposities of de beweging? Ik maakte eerst de 3 portretten in geluids effecten en voegde veel geluiden achter elkaar met een zekere dynamiek erin zodat door de lengte, herhaling, tijd, een patroon hoorbaar werd die associatief met de persoon-danser-mimespeler voor ogen een typerende en persoonlijke motoriek en beweging concreet maakte.
Stiff and not breathing
'What is your critique of Corporeal Mime', Thomas Leabhart asks me. Stiff he says before he lets me answer. I can not other that acknowledge and add in response: yes and not breathing. Especially in the beginning of mime in the Netherlands, we found it stiff and not breathing, not expressing, robotlike. 'Since mid 60th I worked on exact opposite: it take years and age...' he says.
'Where ever there is tension, there will be attention....of the audience.'
I am quoting Leabhart here from his Zoom video class July 15, 2023. Then he asks me 'What is this called?' as he makes a triple design with his head(rotation/lateral inclination and inclination forward) and gesturing with hands and arms to the rest of his body. 'It is called the bottle. If the head moves, the bottle seems unmobile. But it is not! It is moving on inside: there are lines of force working on and breathing.'
Expositie wandering in heaven and earth in De Nieuwe Ruimte, Velp
De expositie is een groeps expositie met Yvonne Evers, Emmy Chau, Feilin Han, opening Sjoerd Schwibettus op zondagmiddag 2 juli 2023.
Het 'change plain and level' - principe is in deze openingsact toegepast omdat de lijnen van de verschillende lijstjes andere perspectieven geven als je met ze speelt in de ruimte door draaiingen en niveaus en het lichaam door de lijstjes kruipt, stapt, aantrekt. Als 2 identieke lijstjes van 30-40cm worden gebruikt ontstaat er een continue tekening in de ruimte in 3d en wordt het extra spannend als het lichaam zich door de krappe maat zich er door heen wurmt. Er ontstaan associatief vanuit de beweging en de posities allerlei associaties in verhaal: zo lijkt het alsof het lijstje een vreemd soort jas wordt als je 'em aantrekt en lijkt het een kleine goederenlift als je er laag bij de grond instapt en de lijst naar boven verplaatst of het wordt een raam dat je opent en waar je doorheen reikt. In het mime theater wordt vooral vanuit de beweging als onderwerp een verhaal gebouwd, meestal associatief en thematisch gericht. De beweging zelf is de Protagonist. In het Aristoteliche verhaal (Griekse drama)is de Protagonist de held van het verhaal met wie we ons identificeren en die door zijn Tragic Flaw ten val komt. De Tragic Flaw is een vaak een karaktertrek die hem tenslotte de kop kost. Er zijn verschillende invloeden in het verloop van het verhaal: Na de expositie is het motorische moment de sleutel die het verloop in werking zet en in de ontwikkeling speelt Deux ex Machina een belangrijke rol: de invloed van buitenaf, de 'goddelijke ingreep', toeval of anderszins laat het verhaal een andere weg inslaan welke ja anders niet verwacht zou hebben in het eerst ingezette verloop. Nog steeds is in het zgn repertoire toneel, oftewel het representatie theater, en ook in de filmwereld en in de literaire wereld-het geschreven boek, het Aristotelische concept voor het verloop van het verhaal een uitdrukkelijk uitgangspunt en gegeven. Het mime theater staat hier haaks op en hanteert veelal andere uitgangspunten in het maakproces en voor het publiek. Veranderingen van perspectief, het hier en nu, beweging als protagonist zijn de belangrijkste, waardoor het publiek als vanzelf verstoord of in de war gebracht, zelf gaat associeren. Mensen vragen vaak naar de bedoeling en vertellen dan wat ze zelf voor verhaal hadden bedacht terwijl ze keken. Dat is prachtige feedback. Het laat ook zien dat ieder persoonlijk eenzelfde mime of fysiek theater anders interpreteert.
 |
Dreams of zebra and man
|
| 'Dream of Zebra and Man' is een imposant stuk: lino druk van 225 x 145
cm papier. Er is ongelooflijk veel dichtheid, iedereen zit op elkaar,
lopen bijna over elkaar heen, zitten in elkaars weg, het lijkt op een
volkstelling maar er zijn zebra's overal en ieder individu lijkt te
dromen of te verlangen, dream is in verschillende talen Chinees, Engels,
Nederlands op of bij hoofden geschreven, in karakters erbij of erin
vermeld. De zebra is het enige paardsoort die niet te temmen is. Gaat
het hier over vrijheid, vluchtelingen? De terra cotta figuren aan
weerszijden zijn 'opgehangen' en lijkt te verwijzen naar oorlog en
strijd, de figuren onder het papier lijken wachters. De hoeveelheid
figuren lijkt eindeloos, buiten de tijd en toch zijn allen gevangen. |
|
|
|
